Udział członków KNF w postępowaniu z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy

Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie („WSA”) w wyroku z dnia 20.07.2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1290/15, w stosunku do członków Komisji Nadzoru Finansowego („KNF”), w związku z ponownym rozpatrzeniem sprawy, nie zachodzi konieczność stosowania art. 24 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego[1] („KPA”), regulującego wyłączenie pracownika organu administracji publicznej od udziału w postępowaniu w sprawie. Tym samym członek KNF, który brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji może brać udział w ponownym rozpatrzeniu sprawy.

Wyjaśniając poruszoną kwestię WSA stwierdził, iż w związku z nowelizacją ustawy nadzorze nad rynkiem finansowym[2]  („NadzRynFinU”), tj. uzupełnieniem art. 11 o ust. 6a, w postępowaniach z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz w postępowaniach w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego, stwierdzenia nieważności decyzji, a także zmiany lub uchylenia decyzji ostatecznej do Przewodniczącego KNF, Zastępców Przewodniczącego oraz członków KNF nie stosuje się przepisu art. 24 § 1 pkt 5 KPA.

Wprowadzenie art. 11 ust. 6a NadzRynFinU niewątpliwe podyktowane zostało względami praktycznymi. Mając na względzie nieliczny, bowiem zaledwie ośmioosobowy skład KNF (art. 5 ust. 1 NadzRynFinU), jak również wymagane do podejmowania decyzji kworum, wynoszące obecnie cztery osoby, w tym przewodniczący lub jego zastępca (art. 11 ust. 2 NadzRynFinU), stosowanie art. 24 § 1 pkt 5 KPA do w/w postępowań oznaczałoby ciągły paraliż decyzyjny.

Należy przy tym wskazać, iż wyłączenie stosowania art. 24 § 1 pkt 5 KPA nie stoi wbrew dwóm zasadom ogólnym postepowania administracyjnego, a mianowicie zasady prawdy obiektywnej (art. 7 KPA) oraz zasady pogłębiania zaufania do organów władzy publicznej (art. 8 KPA). Jak wspomina się w literaturze, „zakres stosowania instytucji wyłączenia pracownika i wyłączenia organu administracji publicznej wymaga uwzględnienia z jednej strony gwarancji realizacji prawdy obiektywnej, a z drugiej rozwiązań ustrojowych powiązanych z wykonywaniem kompetencji przez organy administracji publicznej. Nie ma zatem uzasadnionych racji automatyzm w stosowaniu przepisów o wyłączeniu”[3].

Reasumując, zarzuty dotyczące bezstronności osób wchodzących w skład KNF oparte tyko i wyłącznie o to, iż osoby rozpatrujące sprawę dotyczącą nałożenia ewentualnej kary pieniężnej na pierwszym etapie są tożsame z osobami rozpatrującymi sprawę w instancji odwoławczej zostaną uznane za bezzasadne.

Autorami wpisu są Dr Jarosław Szewczyk i Jakub Nasiłowski.

[1] Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257).

[2] Ustawa z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 196).

[3] B. Adamiak [w:] B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2017, SIP Legalis, komentarz do art. 24 KPA.